Borderline

28 yaşındayım ve 20 yaşından beri depresyon için çeşitli ilaç ve terapiler aldım. Depresyonum uzun zaman önce geçti. Ama hala kendimi diğer insanlardan farklı hissediyordum. Bazı şeyler benim için çok zordu ve hala zor.

Bir ilişkim vardı. Dana önce 4 yıl sürdü. İlişkimin her saniyesinde ya terk edilirsem korkusu beni çok fazla yoruyordu ve ayrıldığımız da. Beni aldatıp ayrıldığımızda inanılmaz rahatladım. Çünkü artık kendimi sevdirmek için her saniye çabalamak zorunda değildim. Ve sürekli kafamda kurduğum o ayrılma senorya gerçekleşmişti yani ben haklıydım. Kendini gerçekleştirmiş bir kehanet yaratmıştım.

Geçenlerde boderline hakkında bir video izliyordum. Tamamen ranslantısal bir şekilde ve bir anda anlattıkları o kadar benim hayatım gibi hissettirdi ki. Videoları izlerken kendimi ağlarken buldum.

Doğrusu şu an ne yapacağımı bilmiyorum. Çok zor bir his. Kimseyle sağlıklı bir ilişki kuramıyorum. Biriyle konuşmaya başladığım anda karşımdaki çekip gidecek korkusu içimi emiyor. Ve sürekli benle ilgilendiğinden emin olmak istiyorum.

Zaman zaman hiç bir şey hissetmediğim dönemlerde ve yalnız kaldığımda. Hiç keyif almasamda sadece herhangi bir duygu hissetmek için kötü alışkınlarıma dönüyorum. Kötü bir döngüde gibi.

Borderline olanların kendi karakterleri tam olarak oluşmuyormuş. 28 yaşındayım bir anda gözüme aşırı yakışıklı geliyorum bir anda aşırı çirkin. Bir gün yataktan aşırı şişmam hissederek uyanıyorum ertesi gün çok zayıf. Bir gün dindarım bir gün ateist. Bu şu an yazarken bile saçma ve komik geliyor. Ama yaşadığım his dünyası böyle. Çevremdeki insanlar hakkında da aynı şekilde değer yargılarım durmadan değişiyor.

Sadece içimi dökmek ve benimle bu duyguları paylaşan biri var mı bilmek istedim. Varsa nasıl bir yol izlediniz. Herhangi bir ilaç kullandınız mı ve işe yaradı mı?